Okyanus Gözlü Kadın Şiiri - İlker Asil

Yüküm bana ağır Yaralıyım yâr Ölüm gibi düştün gönüle Okyanus gözlerinle Kalbimi çaldın Yorgun mülteci yüreğim sana yangın Gidince izin silinir mi sandın Sen gelmezsen yağmaz yağmurlarım Aklımı başımdan alan gamzeli gülüşlüm Bir sana savunmasızım yârim Vurgunum gözlerine yosun gözlüm Gelemezsen Çağır yanına yüreğinde beni sar Dermanım ol Canımın yarası yâr Sana nasıl yandığımı geceye yazdım Uğruna öldüğüm sevdalım Bir sana tutkun bu gönül Gel gönül evime gir Yaralarımı sar Geliyorum desen bir ses versen Aşkımın ateşinden yanar bu şehir yanar Hasretime sardığım yıldız gözlüm Uğrunda sevda nöbetleri tutuyor bu adam Ömrümsün Benim demişken Duy sesimi Sabahıma güneşim olarak doğ Okyanus gözlüm Sus oldum Yüreğim konuşuyor