Okyanus Gözlerin Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Okyanus gözlerine dalarken umudum,
Avuç içi sıcaklığını düşlerim,
Öperim avuç içlerinden,
Nemli kokusunu çekerim içime,
Isınırım gecenin ayazında…

Okyanus gözlerinde,
Ay ışığında saklıyken düşlerim…
Kelebekler gibi kanatlanır yüreğim sevgine,
Resimlerine dokunurum,
Parmaklarım gezinir elma yanaklarında,
Gamzelerinde, kiraz dudaklarında…

Dudaklarındaki çizgileri sayarım tek tek,
Tek tek öperim nokta benlerini,
Güneşte çıkan çillerini,
Tek tek bulurum,
Bedenindeki diğer gamzelerini…

Derince bir iç çekerim,
Kıskanırım güneşi,
Teninde benden önce doğuyor diye…

Okyanus gözlerin,
Dalar yakamozlara,
Deniz içinde düşlerim seninle,
Martı sesine hasret kalır koylarım,
Bir vapurun peşinden dalar uzaklara…

Düşlerime alırım seni,
Çıkarım mavi yolculuğa,
Gecenin karanlığında,
Masal mavisi gökyüzü,
Gelir konar avuçlarına…

Bir sandalye atarım,
Denizin içine,
Ayaklarım çıplak,
Ruhum sana çırılçıplak…
Hem yanımdasın,
Hem ay ışığında.
Yağmur yağarken,
Dans ederim seninle,
Yakamozlar eşliğinde,
Sınırsızca sana saklı düşlerimde…

İçtiğim her kadehte,
Akarsın içime.
Ruhunu içerim,
Seni tek geçerim,
Her kadehi sen diye özlerim,
Özleminden fondip yaparım işte…

Haykırmak isterim,
Seni seviyorum bal gözlüm diye,
Nutkum tutulur,
Dilim damağım ateşler içinde…

Ellerin avuçlarımda olur,
Yangınını paylaşırım,
Issız koylarında,
Düşler içinde…

Sevişirim gece düşümde,
Gündüz avuç içinde,
Bin bir özlem ile,
Ah denizim ah,
Seninle başka bir biçimde…

Gecenin gözleri yanar,
Yenal ateşler içinde.
Maviliklerle dans ederken,
Kul olmuş aşk için,
Sevgisi peşinde…