Okyanusun gözlerimin rengini kıskandığı günlerdi
Ve sabah rüzğarı saçlarıma tutkun
Bulutlar ağlamaklı gözlerimden utandı
Bir ben kalmıştım suskun
Yorgun ve umuttan yoksun
Bu hep böyle kalmalı
Sessizliğim okyanusun koynunda yatmalı
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bir ben kalmıştım....suskun
Bir ben...yorgun ve umuttan yoksun
Ne okyanus bozabilirdi suskunluğumu
Ne delice esen rüzgar
Ne de ağlayan bulutlar
Çok güzel anlatım okurken nerdeyse birde ben diyecektim gönlüne sağlık sevgiler
okudukça okuyası geliyor insanın.......... tebrik eder başarılarınızın devamını dilerim...........
Saçlarıma tutkun sabah rüzgarı
Eserdi delice karıştırabilmek için saçlarımı
Yer gök birbirine karışırdı
Uğultusu kulaklarda çınlardı...çınlardı da
Bir türlü ulaşamazdı saçlarıma
güzel ve uzun şiir sevdim
tebrikler
Güzel bir şiir olmuş
sesin yağmurdan, damlalar arasına saklanmasını anlayamadım.
uzun uzun okunasi bir siir...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta