Okyanus Şiiri - Toprak Çınar

okyanusa kaçmak istedim defalarca..
sonsuzluktu belki beni çeken
belki de sadece beni saran birşeyleri hissetmek..

oysa;
daha bir okyanustur hayat..
kollarını sallasan dalgalanır hava
dışarı üflesen kabarcıklar çıkar.
attığın her adımın dalgaları dağılır etrafa..
yavaş yavaş yükselir yerden kumlar..

biz;
yeryüzünün balıkları..
maviderililer..
boğmaz bizi hava
“barışın okyanusu vardır yeryüzünde..
herkes okyanusla ilişkilidir ve onun bütün güçleriyle..
okyanus heryededir ve hepimizin içinde.”

güneş;
yaprakların arasından akar üstümüze..
“bu okyanusta ne ölmek var bize
bu okyanusta ne gam, ne dert, ne keder.
bu okyanus alabildigine muhabbet
bu okyanus iyilikten, cömertlikten ibaret.”

bulutlar;
köpüklerdir okyanusumuzun üstünde..

atmosfer;
okyanusun yüzeyi..

mutluluk;
ağaçların dallarıdır..
küçük bir kedinin kuyruğunu oynatışı.
paylaşmak..
ısırılan bir parça ekmektir mutluluk
içilen su..
koklanan okyanus..
dokunulan pürüz..
tuz..

adalet;
zihinlerdedir
gözyaşındadır..
vazgeçmemektir.
direnmek, savaşmak..
sırtüstü yüzmek..
boğazına su kaçması..
öksürmek..

eşitlik;
hoşgörüdür.
anlamaktır..
uykusuzluk.. açlık..
yosun..
mercan..
yengeç..

sevgi;
fitoplankton..
zooplankton..

umut;
okyanusun armonisi..
kabarcıklar..

dalgalanan okyanus..
durgun okyanus..
sadece okyanus..
kötü olarak nitelendirilecek hiçbirşeyi olmayan
okyanus..
yunus..
yosun..
martı..
elma.

(2006)