Okyanus Şiiri - Özkan Özdoğan

En son
seni balık ağlarından çekip
çıkardığımı hatırlıyorum..
Şaşkınlıkla,
biraz da isteyerek
maviye atmıştın hani kendini..
Kırılan güneş ışığı
yolunu şaşırtıp da
çekmeseydi seni açığa
nasıl bulurduk birbirimizi?
Pul pul olmuş gözlerinle
tuz yarası ellerinle,
uzanıp beni de çekivermiş,
ortak etmişsin meğer
soluksuz bir derinliğe...
Saçlarım yosun
gözlerim deniztaşı şimdi,
ve ben bir damlasıyım
'sen' dediğim
bu koskoca okyanusun..