Okyanus Şiiri - Mehmet Gizlenen

Biriktirilmişler büyür içimde,
Sonra kâğıda akar şiir olur, söz olur.
Suyun akıp yatağını buluşu gibi hayat,
Yarım, yalan, aç gözlü…
Ama hep akan hep devam eden,
İleri ya da geri.
Durulmaz bir nehirdir aşk, hayat okyanusunda.
O okyanustur ki herkese yer var, her yere yol…
Bir bana koy yok orda, bir bana liman…
Sürüklenmek gibidir nefes almak sonsuza.
Herkes okyanusta yüzer, ben bir nehre kıyı,
Bir iç deniz okyanusu düşleyen,
Hayat düşlemlerimin çok ötesinde.
Bir kâğıt bir kalem bulunduğum dağın zirvesinde yalnız.
Eriyen karlarla emildi geçmişim, geleceğim güneş gibi başımda durur,
Ama bana yol yok iz yok kendimden başka,
Bir ben, bir başına nasıl hayat bulur?