Hüzünüm ben kalemiyle, göz yaşıyla
Ümüdü içinde hiç bitmeyen
Rabbim yaratırken özenmemiş ama yaşayan
Marifetim, bcerim fazla yok ama bazen yazan
Üzgünüm, doğduğum, doyduğum tapraklara bakmayan
Zalim felek ne yaptın ki kırdın kanatlarımı
Ürperdim az önce yine ağladım ben.
Merhamet dilenmem, bölüşürüm kalbimdekileri,
Baht olmadı, tahtla beraber yaşarken
Esem esleri almak,dağıtmak için tanıdık;
Ne yanı şimdi asılmalımıyım? yazdıklarımı sakladım diye
Atmalımıyım kuyulara, zindanlara kendimi?
Dedimya benim adım hüzün soy adım göz yaşı
Istıraplar bırakmadı şu iki yakamı
Hazıra ve nazırada konmadım, yaşarken,
Üstüne, üslük onurlu ve biraz da kırılgan.
Razı gelirmiyim sanıyorsunuz, çalmaya, satılmaya
Mefta olmadıkca yaşar, yazarım ben.
Üzülmemem gerek biliyorum bazı boş sözlere
Zaman acımasız ya vururlar insana.
Son söz değil çok söz var daha yazılacak
Yaradanla benim aramda, o benim koruycum
Aldım başımı yaya olarak gidiyorum
Dolaşcağım diyar, diyar usanmadan
Ilgıt, ılgıt sen yelden, deli rüzgardan
Donup bir anda kalan o kafa yapılarından,
Emin olun ki! .. Bir gün gelecek hesap soracağım
Madem ki hakir görüyorsunuz bir aynaya bakın.
İstemem hiç kimseden merhamet nede söz
Razı gelirmiyim sanıyorsunuz ben yaşayan canım.
Sanmayın ki siz eş dostla oldysanız meşhur
Övünmeyin bende varım yavaş, yavaş geliyorum.
Görünki yüreğim hüzün, kalbim masum
Üstüme, üstüme gelmeyin şimdi bağrırım arşına
Ta ki sesim duyuluncaya kadar yaradana.
Annemi, babamı yaşarken innın ki unutmayacağım
Neler gördüm neler yaşadım gülen varmı?
Nisbet değil benmkisi birazcık isyan
Esir kanplarında değil, yurdumda yaşarken esirim
Serilip, serpilmedim devamlı çalıştım
İşim düşmanlık, kin değil, sevgi dağıtmak,
Martıların çığlıyla birlikte göklerde uçmak
Üşüyorum, ağlıyorum adım hüzünya daha ne
Keşme, keş şu yalan dünyaya ekemedim barış fidanlarını
El alem ne der diye yaşamadım hep burnunun dikine
Revamı bu dünyada yapılanlar topla tüfekle
Razı gelmem inanın içimde ta acı, unutamam yapılanları
Evirip çevirmem başkası gibi bildiğimi okurum
Misafiriz hepimiz şayet ölürsem unuturum.
Ben canım, kanım insanım etimle, kemiğimle
Ağlamak, gülmek yaraşır her bir dudağa
Başın sağ olsun dedikleri zaman o zaman unuturum
Aslında bir gün boyuyacağım şu sokkları beyza, ala
Sırası gelince soracağım, hesabını dünün, bu günün.
Islandım sanmayın, aslında her fani isyan eder
Mugarat bu yaşam yolları taşlı, bayırlı
Uzatmayın yollara bir kaç masum yeter
Zaman kötü zaman zalim, zaman hasret
Zamanın suçu ne suç biz insanların içinde!
Ayrılıkta, birleşmekte tüm yollar, unutmamak zamanı,
Fakir tabağını bile dolduramazken, çoğu götürür kaymağı
Eh ne diyeyim sana kahbe dünya sen nesin?
Razı gelip yatalımı! kadermi diyelim
Okuyun mısraların ilk harflerini anlarssınız! ...
Yazım tarihi04.04.007.saat 18.12
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 18:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şir musait özdemire yazıldı karaması dahi bende yok.istediği şekilde yorum yapa bilir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!