Okutur Şiiri - Mehmet Tekmen

Başım iki elimde,düşündüm uzun uzun.
Ne âlemler dönüyor, suyunda şu havuzun.
Atomların telaşı,görülecek manzara.
Öyle bir hız ki aslâ,takılmazlar nazara.

Kaynayan su kazanı.buharı bulut bulut.
Canlı kalır mı dersin,varsa belki bir umut.
Ateş her zaman yakmaz,izin alması gerek.
Bu nevi düşünceye,dayanmaz hasta yürek.

Gitmeli uzaklara,havuzu unutmalı.
Kötülükleer kaynağı,batağı kurutmalı.
Ömür nekadar sürer,yapılamaz hesabı.
Ancak iyiliklerin,var belli bir sevabı.

Kaynayan kazan taşar,yanan ateşi söner.
Uzaklarda kaybolan,ansızın geri döner.
Boş kalmaz bu topraklar,yeni taze can bulur.
Şehirler,kasabalar; daha sağlam kurulur.

Devri daim süreci,kesilmez devam eder.
Yeniden başlar hayat,çıkar yine dert keder.
Hayallerin coşkusu,rüyaları doldurur.
Sam yeli gelip bir gün,çiçekleri soldurur.

Sessiz sanırsın fakat,çığlıklar arşa çıkar.
Önem vermediğin,ah; nice zalimler yıkar.
Kulak ver uyarıya,hafife alma yazık.
Her zaman lazım olur,hazırla hemen azık.

Uykuya yatma sakın,gaflet sarar her yanı.
Durdurur damarlarda,süratli akan kanı.
Post arama nafile,diz çök toprağa otur.
Allah dilerse eğer; bilmem desen,okutur.