Kalmadı kıymet ve hatır,
Yazılmıyor tek bir satır,
Sadece “alo” var cepten;
Diri ölü, canlı yatır.
Önce asalet bozuldu,
Gönül kırık; tuz buz oldu.
Kokuştu dünyamız hepten,
İyilerimiz yoz oldu.
Göz boyandı sihir ile,
Kirletildi nehir bile,
Tavşanlar çıkıyor kepten;
Ne yersen de, zehir dile.
Sevgi, hayvana daha çok,
Saygı neredeyse hiç yok,
Pay alınmamış edepten;
Sanki toklar aç, açlar tok.
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!