Okur kende aynı çok sıkıntı,içinde geçti yıllar
Teyzem ve Bahattin olmasa sebebim hep onlar
Bazen aç bazende yarı tok geçerdi o zamanlar
Unutmam sanayide yalnız korkarak kaldığım anlar
Kimse yok tek hedefim okumak,düşünsene elimden tutacak
Tesadüf mü bilmem ama Allah karşıma çıkardı hele bir bak
Hiç evlenmeye niyetim yoktu ama,sığınacak bir dal bulmak
Buna derler canım Bahattin nasibim oldu,açtım ona kucak
Pişmanda olmadım,tek hasretlik çektim memleketimden
Doya,doya yaşayamadım özledim hep onları içimden ben
Hatta bu yaz dayım diğer akrabalarımı çok aradım gönlümden
Bulamadım yanaşmadı kimse,özlemim bitti dedim hepten
02.05.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 2.5.2008 18:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşim okuma ve benimle tanışmasını böyle anlatırdı onun anıları
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/02/okurkende-sikinti-cektim-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!