2---okurken çektim acı

Bilirim savaşmayı, ben, kendi kaderimle
Senden ihsan istemem, koy git beni derdimle

Çoktan razı olmuşum gülmeyen kaderime
Dipsiz bir kuyudayım uzanma ellerime

Kararını sen verdin, koştun sevilerine
Bağrıma taş basmışım, mutluluğun yerine

Hicrandır,bıraktığın, tatlı bir aşk yerine
Mümkün değildir dönmek, o eski günlerime

Benimde, elemlerim, özlemlerim, var idi
Avucumda umutlar, sabun gibi eridi

Gözlerinin içinde bir mana arıyorum
Sever mi ki diyerek, kendime soruyorum

Sanma ki bu derdime doktor derman bulacak
Gönüldeki yaraya doktorlar ne yapacak

Sen yoksan bende yokum sana bağlı varlığım
Seninle başlamıştı duygum ve dıuyarlığım

Terk edipte gidişin bağrıma saplı hançer
O hançer ki her saat beni doğrayıp biçer

Beklenmedik bir anda, bir zarf verdi postacı
Açarken sevinçliydim,okurken çektim acı

Bir tek sözcük var idi, değişmişti soyadın
Elveda mektubunla üzmek miydi maksadın

Sensiz yaşamak haram yüreğim senle gitti
son gelen mektup ile tüm umutlarım bitti

Ben senin gidişinle kara yas kara pastım
sensiz dünyam karardı yaşamak değil kastım

Ayrılığı çekmekten dahada yeğdir ölüm
azrailim ol bari gel canımı al gülüm

emekli emn.müdürü