akşam yalnızlığına
ezan sesi dolunca
sevgim çay akışına
doğru gider olunca
ardı ardına neden
umarsızlığım eden
benden ırağa giden
kıvrılan yol bulunca
gözlerim yanarı köz
sulanmış kenarı öz
nerede verdiğin söz
güzle birlik solunca
sevi yükü omzunda
kısar kalır uzunda
tükenirde yozunda
sayıklanır kolunca
ozan efem yaşına
kalınca bir başına
ne yazarlar taşına
okur gider yolunca
090911denizli
Kayıt Tarihi : 13.11.2011 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!