Okunsa da Okunmasa da Şiiri - Tamer Arabacı

Dert değil.
Bilmese de kimse,
Okumasa da…
Yazacağım.

Şair değilim.
Elbet haddimi bilirim.
Yazmayı seviyorum.
Ve sevmeyi…
Hatta özlemlerim.

Bazen o kadar zor ki
Yüreğim savaş yeri,
Aklım karargah.
Yazdığım kadar,
Okunmamak.
Hissetmek, sanki suç gibi.
Görmezden gelinmek,
Kimsenin umurunda olmayıp
Umarsızca çabalamak.
O kadar zor ki,
Anlaşılmaya çalışmak.

Dert değil.
Yazdıklarımın hükmü olmasa da,
Mısralarım duyulmasa da,
Yazacağım.

İddialı değilim.
Çocukluktan sevmelere meyilim.
Vazgeçmedim hiç,
Hissetmeyi seviyorum.
Ve acısıyla tatlısıyla
Yaşanacaklara kefilim.

Her kalem yazdıklarıyla bir değer.
Ama tuhaf olan şeyler var.
Ve ben anlamıyorum.
Ya şiir anlamını kaybediyor,
Ya da duygular evrimleşiyor.
Bundan sonrası dedikoduya girer
Benden bu kadar.

Olsun…
Dert değil…
Yazmak düşünme biçimim.
Şüphem yok sevdadan yana.
Bu yolda,
Şiirsel davamda,
Ömrüm oldukça yürüyeceğim.
Olsun…
Hiç önemli değil.
Her daim yazacağım,
Okunsa da okunmasa da…