Okunmuş Mektuplar-2- Şiiri - İhsan Arı

Sevgili Mor Kelebek,

Diyelim ki; şiirsin, öylesin. Varoluşun niyetini yeniden yorumlayabilseydim, içine (senin) , bana ne yaptığını, nasıl yaptığını düşünmen gerektiğini de eklerdim.
Seni görenlerle, seninle konuşanlarla, nasıl ilişkiler kurduğunu, nasıl ilişkiler kurmadığını düşünmeni de eklerdim. - bu cümleyi açmazsam seni incitebilirim.- Demem o ki; bir şiir olarak sen, nasıl okunduğunu, nasıl solunduğunu, nasıl yutulduğunu, nasıl hissedildiğini, nasıl algılandığını ve anlaşıldığını da içeren donanımını, sürekli aktif tutman gerektiğini de eklerdim.
Neleri gizlediğini, neleri bastırdığını, neleri öne çıkarıp, neyle suçlandığını, neyle suç ortaklığı yaptığını, şiirler şiiri olan senin, kendine sormanı, kendini yeniden yorumlamanı eklerdim.
Şiirini okurken (seni görmeden) , Leyla'ydın işte ve Leyla bana çok benziyordu. Kırılmış, dökülmüş, hak etmeyenlerce incitilmiş, küstürülmüş bir ben'di Leyla. Hemen oracıkta, o, turkuvaz kitabın içinde seviverdim O'nu.
Kim söyleyebilir ki bana, Leyla'dan daha dürüst ve duru olduğunu?
Leyla'yı dinlerken onun aklında ne olduğunu düşünmedim, sormadım bunu kendime. Söyledikleri güzellikleri - benim için şiirden çok, bir Gary Moore melodisiydi- değil, ötelerini, atladıklarını, söylemediklerini dinledim. Unutmayıp yazdıklarını değil, unuttuklarını sordum O'na. Neleri sorgulamasız kabul ettiğini sordum.
Kendimeyse, Leyla'yı tanımadan önce karşılaşsaydın Mor Kelebek Hanım'la... diye sordum. Birkaç hafta katıldığım ve sıkılıp bir daha hiç gitmediğim, Hayal Kafe'deki, şiirden çok şiir okumayı seven, sanırım en güzel şiir okuyan bir şair olurdu herhalde, dedim kendi kendime. O akşamı orada bırakır, okumama, yazmama, resimlerime (ihmal ederek) ihanet etmemiş olurdum. Ormanda kaybolmuş, bir aptal çocuk gibi kıvranıp durmazdım.
Herkes gibi öfkelenirim ben de. Sekiz aralık, cumartesi günü, el kaldırıp sizden söz istediğimde, bir bey, 'biz konuşmasak da olur, şiir dinleyelim' dediğinde, adamı bakışımla ve bir cümlemle mahvettiğimi iyi ki fark etmediniz. Benden siz de korkardınız o zaman.
Bu davranışımın arkasında duranı düşündüm sonra. Mor Kelebek ve o adam, Leyla'ya haksızlık ediyorlardı. Biri güzelliğiyle, diğeri şiirden uzak bakışıyla.
O, benim çekinmeden ''sen'' diyebildiğim Leyla'mdı. O'nu korumalıydım.
Size, sen diyebilmem için hiç cesaret vermediniz. Ben Leyla'ya sen diyebilirim. Çünkü, o yaralı ve yarım kızı çok seviyorum.
Sevgimle..
2008.01.17

LEYLA'YA
hasret Melek'isin gönlümün
dokunsam kadın-ım-sın
dokunmasam tanrım
nasıl dayanırım?

aşk sefaretisin kalbimin
gelişin iltica
kalışın istila
nasıl açıklarım?

Mor Kelebek'isin gözlerimin
kapatsam uçarsın
kapatmasam susar
nasıl bakarım?

sevda nehrisin duygularımın
bakışın yel
akışın sel
nasıl ederim?

keşfedilmemişisin zamanlarımın
gülüşün gül
gidişin el
nere giderim?

özlem mavisisin paletlerimin
boyamasam umutsun
boyasam ufuk
nasıl ederim?

Bağlar içinde düş çiçeğimsin
koklasam iksirsin
koklamasam zehir
nasıl edeyim?

bir derin denizsin aşk evreninde
damlasam deniz olurum
damlamasam sensiz
nasıl ederim?

hasret ki sonsuzdur sonsuz içinde
ulansam sonsuzum
ulanmasam onsuz
nasıl ederim?

güneş-im-sin ki ateş ateş içinde
sarılsan kor olurum
sarılmazsan kör
nasıl edeyim?

ses içi sessin ki sessizliğimsin
sen dersen dil olurum
demezsen lal
nasıl ederim?

incecik kargülüsün düşlerimin
sarılsam erirsin
sarılmazsam üşür
nasıl ederim?

Selamla…Sevgiyle… Güzelliklerle…
2008.01.17
İhsan

İhsan Arı
www.art-arinim.com