( Kıyıya vuran yıldızlar anısına)
Bir adam bir kağıt buldu
Bir kağıt, soğuk bir bankın üstünde...
Havaya baktı, düşündü:
"Kar düşmek üzere...
Geceyle dolmuş gökyüzü
Simsiyah akın ediyor deniz kıyılara
Kaldırımları tarıyor küçük sokak lambası
Bir baykuş çıkmış üstüne, kısık kısık sesi...
Bir çocuk koşuyor kaldırımda, kesilmiş nefesi
Bir anne beliriyor uzaklarda...
Anne!
Karanlığı deliyor bakışları
Delerken gürleşiyor baykuş sadası
Bir çocuk koşuyor gece dolmuş sokaklarda
Bu ne romantik, ne de şaşalı
Bu, varın yokla savaşı.
Yıldızlar inmiş yerlere düğün mü var?
Bir yıldız vurmuş kıyıya ölen mi var?
Yıldız!
Çehresinde yüzyıllardan kalma bir âr
Ârına âr katmak için üstüne düşüyor kar!"
Bir adam, bir kağıt buldu
Bir kağıt, soğuk bir bankın üstünde
Etrafına baktı, kaçtı
Bir adam hüzünlü bir şiir yazdı
Ama okuyamadı.
Kayıt Tarihi : 12.8.2023 13:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar önce ailesiyle çıktığı umut yolculuğunu kaybeden, Avrupa'ya giderken batan bir mülteci botundan denize düşerek boğulan, cansız bedeni kıyıya vuran Ayla bebeğin ve aynı kaderi paylaşan tüm çocukların anısına.
DİLİNİZE SAĞLIK
DOST KALEM
TÜM YORUMLAR (1)