Dili olup, gerçeği demeyenden usandım.
Gözü olup, güzeli görmeyenden usandım.
Ayağı olup, kıyam etmeyenden usandım.
Ah! Dostlarım herkesin kahrı çekilir amma!
Ben okumayan Davasız, Müslüman’dan usandım.
Ahlakı anlatan, ahlaksızlardan usandım.
Edebi anlatan, edepsizlerden usandım.
İbadeti anlatan, cahillerden usandım.
Ah! Dostlarım herkesin kahrı çekilir amma!
Ben okumayan Cahil, Müslümanlardan usandım.
İçi dışı ayrı olan insanlardan usandım.
Sözü özü bir olmayan canlardan usandım.
Dili mümin kalbi şeytan olandan usandım.
Ah! Dostlarım herkesin kahrı çekilir amma!
Ben okumayan Dertsiz, Müslümanlardan usandım.
Akli fikri olup, düşünmeyenden usandım.
Sevmesini bilemeyen kalblerden usandım.
Yüreği olup, zalimden korkandan usandım.
Ah! Dostlarım herkesin kahrı çekilir amma!
Ben okumayan Gamsız, Müslümanlardan usandım.
İlmiyle amel etmeyen insandan usandım.
Söyleyip eyleme geçmeyenlerden usandım.
Zalimi görüp hakkı, demeyenden usandım.
Ah! Dostlarım herkesin kahrı çekilir amma!
Ben okumayan Korkak, Müslümanlardan usandım.
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 08:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!