Benim çok, pek çok kitaplarım vardı,
Bir gün bu kitapları taşımak icab etti,
Ne kadar kitap varsa eşşeğe yükledim,
Yolumuz uzundu kitapları eşşekle taşıdım,
İnanın çok yoruldum, eşşek de yoruldu,
Ama eşşek sanki halinden memnundu,
Cahillik bu ya başladım konuşmaya,
Karakoçan bu sırtında ki kitaplar var ya,
Çok kıymetli, çok kıymetli söyleyim,
Aman kıymetini bil bil dedim,
Zavallı eşşek garip garip baktı,
Ya noluyor dedim o bir eşşek,
Başladım kara kara düşünmeye,
Eşşek işte aklı neye yetecek,
Halbu ki zavallı kitapları günlerce taşımıştı,
Onun görevi budur kardeşim,
Okumak sa insanların işi....
Kayıt Tarihi : 13.3.2006 12:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

haklısınız,gönlünüze sağlık,sevgiler..
TÜM YORUMLAR (1)