Okumak Bana İnsanlığı Kazandırdı

Akmayan yaşlarda sıcacık yüzün;
Yavrum bugün seni pek üzgün gördüm.
Gözünde bir küçük noktadır hüzün
Neşeni de küçük noktadır.
Eğri dallar gibi halsiz yorgunsun
Görünmez bıçakla içten vurgunsun,
Yıllarca çalışırdım.
Bir arı gibi bal üretmiş olsaydım;
Okumayı çok severdim ben
Her yürek bir inanca sahipse,
Her umut bir geleceğe bir ışıktır sevdiğim…
Kitap okurken içimde canlanır saygı,
Kitap okumanın büyük onuru öz güvenli olmaktır.
Okumayı kolaylaştıran bilgi öğrenmek
Bunun temeli bir hazinedir büyük bir ışık olarak ifade edilir sevilir;
Ey güzel insanlar unutulmaz…
Kitaplar olmasaydı sanat bile olamazdı,
Kitaplar olmasaydı. Ne okumak olurdu;
Nede bilgi olacaktı sevgili insanlar:
Bir yazar olduğum anı zorluklar ile nasıl bilirim Ben
Çalışkan arı gibi olmak hızlı bal yapabilmek çok güzeldir;
Okumak kadar güzel bir gelecek olamaz sevgili dostlarımız…
Bütün insanlığı dövsen havada,
Ne dünya bozulur ‘’ne de ben
Kötü olmuşum
Garip oldu benim can bedenim
Ama hayat değişmiyor okumak kadar
Mucize yoktur,
Bir şey kalmaz yalınız,
Kalır maziden gözler
Ölür de her yanımız,
Sağ kalır, neden gözler?
Birer yıldız olur da,
Kırpışırlar havada,
Apaçık giden gözler…
Hayatımda ilk defa,
Bir gün bir güzel gün görecektim.
Ve yalnız bir adamım iki haksızlara;
Hala boynumu büküyorum…
Neden biliyor musun?
Sen beni öldürdün,
Ben senden vazgeçmedim.
Sen de beni seviyorsun çok iyi biliyorum.
Seni sevgili hayatımda gördüğüm sevdiğim
Nerede yazıyorsun mektuplarımı,
Orada sakladım hatıra kalemini
Çok uğraştım hafifçe eğildim,
Hücremin duvarına farklı kaderlere,
Hissetim seni.
Ey güzel sevdiğim.
Ne zordur bu acılar ama hala yaşadım
Sen beni sevmedin,
Ben seni sevdim.
Neden bana öyle bakıyorsun karşıda çiçekler,
Var düşün biraz.
Çok sevdim. Çok dua ettim.
Mutluluk günlerimiz,
Geride insanca sevgimiz
Şudur unutma ben de çok gördüm
Ve sen benim olduğun zaman
Dünyalar benim Allah şahidim…