Ne çok kitap okursun aslında, bilirim…oysa her şey okumadığın kitaplardadır. Okumadığın değil ! okumak istemediğin, içinde sen olan, senden bir şeyler olan, senden bahseden bir kitap…bir şiir yazılmamış gibi davran, bir hayat yaşanmamış gibi, o öykülerde hiç yokmuşsun gibi, sus yorum yapma , taş olsa bile çatlardı meraktan oysa…ne kadar duyarsız duruyor insan uzaktan bakınca, içini bilmeyince oysa kapağını açmak için ne bekliyorsun ? bir insanın…okuma ne olursun, şimdi sen ona da bir sebep bulursun… hüsnü talil dersin, zaten bu senin dersin…ne çok kitap okursun aslında bilirim, içine çeke çeke, sindire sindire, yaşaya yaşaya… yaşadığın şeyler yüzüne çarpınca üzülüyor insan, okuma o zaman…belki anlarsın tüm olup biteni…
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta