Okumadan yazmış Şiiri - Muammer Yalçın

Ben bir âşık bildim tanıdım dostlar
Elleri yüzleri nura benziyor
İnanın elimde kanıtım dostlar
Sapsağlam yıkılmaz sura benziyor

Ruhsat iden almış sanki rengini
Hesabını bilmez gönül zengini
YALÇINIM bulamaz onun dengini
Sivas ellerinde bire benziyor

Merhaba yarenler dostlar oy dedi
Kardeşler bacılar haslar oy dedi
Adımız Mustafa altın ay dedi
Karşılıksız seven yâre benziyor

Dünyası başına şimşek çaktırmış
Haysiyet uğruna gemi yaktırmış
Ne açmış derdini nede baktırmış
İçten içe yanan kora benziyor

Bir derin derya ki görünmez dibi
Düşmüyor dilinden Muhammed nebi
Birde yüreği var pırlanta gibi
Değeri yükselen kura benziyor

Okumadan yazmış kalemi şanlı
Ne on sekizinde nede nişanlı
Sor gönül yaşını genç delikanlı
Yeni açan taze püre benziyor

Ne güzel karışmış hamuru özlü
Gıyaba konuşmaz hep yüze sözlü
Dostlar baksanıza nasıl nur yüzlü
Yunus emre gibi pire benziyor

Ömründe sevmemiş satılıkları
Atmış yüreğinden katılıkları
Kalbine koymamış kötülükleri
Çirkinliğe bakmaz köre benziyor

Artık yazamıyom tutmuyor dalım
Ben onun yanında suskunum lalım
Dedim altınayım ne olacak halım
Dedi koçum işin zora benziyor