Okuma güzelim Şiiri - İlhan Dağdeviren 2

Sen gel 8 milyar insan arasından seni bul!
Uzun bir zaman kendini göm onu tekrardan bul!
Yüreğin buz kezsin sen onu tutuştur!
Sonra da kaderimiz yokmuş diyip unut!

Kadermiş, nasipmiş, bir varmış bir yokmuş
Umrumda değil, yüreğim bir kere tutuşmuş
Acı, umut, sevgi birbiriyle kapışmış durmuş
Yazılmış kaderi unutmuş ellerini sımsıkı tutmuş

Kaldırım taşı, köprü, yağmur kalmamış etrafta
Kaderin cilvesi işte kör doğmuşum arafta
Kalbim kor, bedenim alevden ama sen yoksun
Buz tutmuşum, alevler yok olmuş yıkılmış araflar

İnsan ağladıkça sessizleşir, farkına varmıştır
Aşk büyüdükçe yeşerir, evreni sarmıştır
Hayat zamanla körelir, kaderi tanıtmıştır
Ölüm pişmanlık içerir, acıyı yansıtmıştır

Duygular gelip geçer, aşk bir duygu değil
İnsanlar gelip geçer, o bir insan değil
Ömür gelip geçer, ruhum bir ömür değil
Hayat gelip geçer, o sadece bir hayat değil

Perişan halimi anlamanı istemem üzülürsün
Dik durmanın ne kadar zor olduğunu bilsen
Kalbimde bir acı ama görmezden geliyorum
Belki aptallık belki de bir umut bekliyorum

Mantığım aptallık olduğunu söylüyor
Eminim sen de böyle olduğunu düşünüyorsun
Ellerim kalemi tutmakta zorlanıyor
Eminim gökyüzünde bir yerlerde süzülüyorsun

Kapkaranlık bir odada yalnızım
Seni düşünsem ağlarım biliyorum
Ne kadar imkânsız bir kaderim
Sessizim, gözyaşlarımı akıtıyorum

Sanırsın ki ben güle oynaya yaşıyorum
Hayır ben ezelden beri yaşayamıyorum
Bunca zaman hayatta kaldım sadece
Bir damlaya kapılıp çölleri aşıyorum

Ben bir ağaç kadar yorgunum
Yaşamak için bir an umdum
Bazen soldum bazen doğdum
Bir ağaç gibi bekliyordum

Kalbin kırıldı mı? Emin ol benim kadar değil
Şanssız mısın? Emin ol benim kadar değilsin
Sevdin mi? Emin ol benim kadar sevemezsin
Ağladın mı? Emin ol benim kadar değil

Sana bunları söylemeyeceğim
Gün gelirse bunu okutursam sana
Bil ki mutlu sona erişmişim
Feda olsun bu ruh sana