Okulumun Dünyası Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

Okulumun Dünyası
Girseydin içine tanırdın
Yalancıktan, oyundan mutlu dünyayı,
Her rüzgârlarla savrulurken küçük bedenler bin bir yöne,
İnme iner yüreğine düşerdin cansız yere.

Orada açmışsın meyve dükkânı,
Toplarsın, seçerek olgun meyveyi.
Değil küçük, koca bedenler savrulurken bin bir yöne,
Pembe hayallerle uyutma dostları, elleri.

Adalet istemezken yürekler,
Ne diye kurulmuş, bu mahkemeler?
Ey anasından, babasından dert yanan!
Çocuğundan niye, nasıl medet bulan!

Çınardır başında kavak yelleri esen.
Görmedin mi hiç baltayla gezen?
Okullarda yanan çınarları gören.
Anla, gerçek hayatı da öğren.

Abdullah Bedeloğlu