Öğretmenlikte İlk Günüm Şiiri - Adnan Deniz

Hacettepe üniversitesini yeni bitirmiş, öğretmenlik sınavını kazmıştım. Heyecanla tayinimin nereye çıkacağını bekliyordum. Sonunda üç sınıflı bir köy ortaokuluna atandığımı öğrendim.
Bir yatak, bir yorgan ve bir valizle köye gelişimi hiç unutamam. Muhtar beni köy kahvesine getirdi. Herkes okey oynamakla meşguldü. Bir köşede iri yarı bir adam sandalyesine ters oturmuş, ayakkabılarının topuklarına basmış, sigarasını tüttürüyordu.
Muhtara dönüp, kim bu adam dercesine bir bakış fırlattı. Muhtar, anlamış olacak ki, yeni hoca bu müdürüm dedi. Biraz aşağılayıcı bir ifade ile göbeğini zor dönerek bana dönerek, lütfedip ”hoş geldin hoca" dedi ve eski durumuna tekrar dönmekte gecikmedi.
Sonra hadi okulunu göstereyim sana diyerek ağır adımlarla ve yere uzun bir tükürük fırlatarak yürümeye başladı. İlkokulun hemen bitişiğine ve mezarlığın hemen karşısına yapılmış küçük bir okuldu burası. Birazdan öğrenciler gelmeye başladı. Topu topuna on üç öğrenci vardı. Okul müdiresi hiç konuşmadan kafasıyla beni odasına çağırdı. Ders programımı verirken, sen çok gençsin dikkat et buralarda diye tembih etmekten de geri kalmadı.
İlk girdiğim sınıf, yedi A sınıfıydı. Sanki başka yedinci sınıflar varmış gibi komik bir şeydi bu durum. Beş öğrenci aralıklı bir şekilde oturmuşlardı sınıfta. Okulda toplam on beş öğrenci olduğunu öğrendiğimde çok şaşırmıştım. Hayal kırıklığı idi bu benim için. Hayallerim, rahat bir hayat beklentim, gerçeklerle birlikte yok olup gitmişti.
Hayatta her şeyi halletmiştikse beş öğrenciyle birlikte Haçlı seferlerine karşı koyuyorduk ilk dersimizde.
İkinci saatte iki öğrencinin gelmediğini gördüm. İrice bir öğrenci olan Turgay “Hocam arkadaşlar inek gütmeye gitti, yok yazmayacaksın onları, müdür dedi diye durumu özetledi.
Bismillah diyerek başlamıştım öğretmenliğe. Ama çok şeyler yaşayacağımı ve üzüleceğimi çok iyi biliyordum. Bu ilk günümdü, olsundu. Öğretmen olmuştum ya. Öğrencilerim vardı ya, bu beni mutlu etmeye yeterdi.