Son teneffüs zili çalınca bir mutluluk yaşardım, nede olsa günün okul stresi bitmiş olurdu.
Her cuma günü okul çıkışında istiklal marşını heyecanla beklerdik, istiklal marşı okunup bitince kimimiz tatil mutluluğu ile kimimiz de köy minibüsünü kaçırmamak için hızlıca okul bahçesinden uzaklaşırdık.
Eskiden şimdiki gibi kırtasiye malzemesi yoktu , çeşit azdı, olanları da alacak maddi gücüm yoktu.
Dönem ödevleri için kaliteli A4 kağıdı bulmak da zordu. Şimdiki gibi güzel defterler, kalemler pek yoktu.
Ortaokulun ilk senelerinde bir arkadaşımda pembe renk yazan tükenmez bir kalem görmüştüm, konu başlıklarını pembe kalemi ile yazarken, içim giderdi.
Bizim zamanımızda defterler, kitaplar mutlaka yüzlenirdi, pastanelerden pasta kutusu sarılan kağıtlardan rica minnet bir iki tane alırdık, bazen gazete kağıdını bile bulamadığım günler olurdu.
İlkokul 3.sınıfta Türkçe ders kitabım olmadığı için her gün öğretmenden azar işitirdim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta