Okul Yolunda Şiiri - Bilal Karaman

Okul yolunda komşu bahçesinde
Çocukluğumuzda çiğnemiştik toprağı
Bugünler için çiğnemiştik
Güneşi, eriten efsunlu ateşi
Erik ağaçlarının altında içmiştik
Yüreği sıcak sokakların ıslak derelerini
El ele tutuşup geçmiştik

Biz akasyalara ismimizi kazmış
Mahşere uyanır gibi bahara uyanmıştık
Kaynayan zamanın korkuyla heyecanı
Döşümüzden geçiyordu
Aşkın seferinde sevda tutmuştu kanımızı
Dilek tuttukça mutlu olan Koparttığımız papatyalardı

En çokta, Sessizliğe dayanıklı kuytulara saklanıyorduk
Önce gözlerimiz
Sonra üniformalarımız kucaklaşıyor
Biz birbirimizin bedeninde duldalanıyorduk

Akıl kendisini alıp gidiyor,
Aşk ki en çok bize yakışıyordu
Kanat açmış kuşlar gibi uçuyorduk
Bulutlara dualar ediyor, yağmurlarda yürüyor
İliklerimize kadar ıslanıyorduk
Su birikintilerine ayakuçlarımızı sokuyor
Oynaşıyor utanıyorduk
Saçların oluyordu döşümü kafesleyen
Nehir gibi zindan saçların
Seriyordun tenime kurutuyorduk

Kıyametlere baş kaldırır gibi
Unutulmayacak kadar mutlu günleri yaşıyorduk
Seviyorduk