Okul Yılları Şiiri - Hasan Okursoy

Nasıl yaşadık o güzelim yılları
gidenler bıraksa da hatıraları
korunda ısıtıp durduk o günleri
şimdi gelirler mi? çağırsak onları

koygun söyleme naci dudağın kanar
sis dağıldığı akşam nasıl yağdı kar
yanlış diye yaz bizi resimlerden al

sonbaharda düşer ağaçtan yapraklar
sesimizden kopar o ayaz akşamlar
pencereden sarkar bir de pişmanlıklar

eninde sonunda akşamdan kaçılmaz
dur söyleme naci ağustosa çok var
o saman pazarı yokuşu çıkılmaz
gidenleri sorma orda acımız var?

gün gelir bizi de alır buralardan
ayrılık bakıyor yalnızlığımızdan
bağırsak kim duyar? o arkadaşlardan
bugünü de kırdık ömür denen handan

yaklaşıp uzaklaştım günlerimizden
kuşlar gezindi ürktü seslerimizden
işte o günleri ne zaman düşünsem
akşama acı düştü arkadaşlarımızdan

kayıp oldu akşam günün ardından
bir güvercin uçuyor o yuvasından
daktilo makinası da hiç kalmadı
sesin bittiği yerde bizi okşayan

naci bizim dostumuz oldu ağustos
sıcak da olsa o sulara girilmez
sen yine de söyle türkünü
tüm yapraklarımız düşmeden toprağa
savrulmadan günümüz
belki yarın günü boşuna bekleriz

değil mi? nasıl geçti o yıllar
yeni sevmişiz bademin içi beyaz
öyle çabuk geçti ki günler bembeyaz
sakın yarına bırakma o türkünü
belki yarın akşam da yok gece ayaz

bizler için söylenmişti o türkü
gözlerimizde umutlarımız vardı
bak gidilecek uzaklarımız vardı
içimizde büyüyen sevgimiz vardı

o geçen günlerde bizden kalanları
yıkasın Ankara ikindi yağmuru

yaşam ne ki? işte yağmur yağdı geçti
şimdi bu akşamlar bizi birleştirdi
sen anlat ve söyle türkünü

ben bu akşam neden böyle çok söylendim?
bak kurutmadım geçen günleri
yaşlansa da gönlüm aynaya küsmedi

Talat Paşa yokuşundan
çıkmayı özledi

biraz hüzün
biraz yalnızlık var
akşama da sitem etmedi
böyle çok söylendi