Okul Yılları-1- Şiiri - Bayram Tunca

Kırağı değil sanki de kar yağmış o arza bak
Patika okul yollarıysa çatlayan çorak toprak
Kar yağmış gibi kımıldamıyor hiç bir yaprak
Buna rağmen, okula gitmek gerekiyor, bak

Saçaklardan buzlar kama misali sarkıyor bak
Durgun sular da sanki buz patenti olmuş bak
Soğuktan testi dahi donmuş, su akmıyor bak
Bunlara rağmen, okula gitmek gerekiyor bak

Çocuklar, bulamazlardı ki giysinler pantolon
Çocuklara giydirirlerdi sanki pijama gibi don
Öyle kırağı yağmış ki her yer olmuş buz/don
Her hafta, okula odun götürmek şart beş on

Yoktur ki giysinler, bugünkü gibi kalın kaban
Vardı sırtta yufka kaban ayakta incecik taban
Patika yollar çay çamur, şu hayat çok yaman
Her gün okula odun götürmek ne çok yaman

Ayakta lastik ayakkabı bacaktaysa incecik don
Yeryüzü sanki kar yağmış gibi buz patenti don
Bulursan sıcak bir tarhana çorbası kahvaltı son
Her hafta okula odun götürmek gerekir beş on

Ateşte mis gibi kokan tarhana çorbası kaynıyor
Bayram okula gideceğim diye içi içine sığmıyor
Bulursa buzu çözülen suyla elini yüzünü yıkıyor
Her gün okula odun götürmek, çok can sıkıyor

Güneş her zaman anneler gibi içimizi ısıtamıyor
Ama yine de gizemliliğiyle mutluluklara boğuyor
Sarkıt dikit olmuş buzlarsa, gözyaşı misali eriyor
Her sabah okula odun götürmek çok zor geliyor

Eğer hazırsa; içerdim tarhanadan birkaç yudum
Çoğu zaman da boğazıma takılır o birkaç yudum
Bir elimde kitap defter, diğer elimde bir odunum
Patenci gibi buzlu yolda okul yoluna koyulurdum

Okul yolunda ya çanta, ya odun, ya ben düşerim
Okula varıncaya dek bilmem ki kaç defa düşerim
Ayaklar ayazdan kas katı olup sızlardı tırnaklarım
Ellerimse mosmor olur tir tir titrerdi parmaklarım

Unutma, odun getirdiğini mutlaka göstereceksin
Eğer, unutursan odun götürmeyi bil ki oyulursun
O zaman leylek gibi tek ayak üstünde tutulursun
Bazen de beş parmağının ucundan sopayı yersin

B. TUNCA/06.12.2000-12.06