Okul Sınıf arkadaşım Şiiri - Turan Yükse ...

Yaş çocuksu, kan deli, en masum dönem.
Dünya toz pembe, hayaller zirvede,
Gençlik suçları malum ama söyleyemem.
Aynı sıra arkadaşıyız, kopya çekeriz, suçumuzu gizleriz, nöbetleşe öğretmeni gözleriz,
Hele bir de öğretmenimize aşık oluruz, kıskanırız, hatta kavra ederiz.
Hayat bu, o bir yana, ben bir yana savruluruz.
Yıllar sonra karşılaşır, kavuşuruz
Kucaklaşır, anıları tazeleriz.
Hatta anılar soframızın mezesi, zevkimizin zirvesi olur.
Ne bitmez yaşadığımız, ya da ürettiğimiz anılar varmış.
Ben gibi o da anıları anmak için bahane ararmış,
Hayatın zil sesi, teneffüs süresi bitmiş, tekrar sınıfa girmişiz sanki.
Bir daha ayrılmamacasına aramızdan su sızmamacısına;
Taa ki bu güne kadar. Bu gün mü?
Ne idüğü belirsiz hasralıklar.
Gerisini siz getirin dostlar.