Okul Arkadaşları Şiiri - Nail Yavuz

Geçenlerde üniversite arkaraşlarımla bir araya
geldik. Orada şöyle bir konuşma yaptım.

'Evet dostlarım çok uzun zaman geçti. Birlikte sırlarımızı paylaştığımız günlerin üzerinden. Ama şimdi şunu daha iyi anlıyorum ki,

İnsanın yanındaymış okul arkadaşı..
.
Çünkü okul sıralarında hep yan yana otururlarda ondan.

evet

Çok değiştik. Önce tanıyamadıklarımız, hatırlıyamadıklarımız oluyor. Sonra bazı duruş biçimleri, yürüyüşleri, gülüşleri, tarzları değişmeden kalanlarımızla hemen birbirimizi hatırlıyoruz.

Bizler o üniversite yıllarımızdaki çağa ve geleceğe bakış açılarımızın bütünlüğünü nasıl paylaşmıştık.

Bunlar dönüp arkama baktığımda hatırlıyabildiğim yaşam kesitlerinin arasında en önemli yerlerini koruyorlar.

Şimdi merdivenleri hızlı hızlı çıkan biz sadece okul yıllarımızdaki gençliğimizi değil, o her şeyi paylaştığımız günlerden gurur duyuyorum.

Evet;

Nasıl da inanmıştık şaire.

Hani ağır ağır çıkacaktık merdivenleri...

o çok acelemiz olan okul yıllarımızda
ağır ağır çıkıyorduk yaşam merdivenlerini ve şikayet ediyorduk,
zamanın ağır akışına...

ama,
şimdi öyle hızlandı ki yaşam merdivenlerine tırmanışımız.

Şimdi, tepemizde bir yığın kar rengi saç, bazılarımızda bu bile yok. Ne kadar geri gitsede ayaklarımız, zaman bize inat hızlandı artık. Bizler de zamanla inatlaşmak için zaman zaman
bazı mekanlarda bir araya gelerek Üniversite yıllarının o gençliğini aramıyor muyuz birazda!

Yaşadığımız her şeyi keşkelerin ipine sarılmadan iyiki yaşamışız diyorum. Yoksa bir elin parmaklarını geçmeyen dostlukların bile çok sayıldığı şu zamanda nasıl sizin gibi bunca dostu edinebilirdim.

Bu kadar yıldan sonra tekrar buluştuğum sizlerle birlikte olmaktan daha büyük zenginlik ne olabilir ki?

Sizleri biraz gerilere götürmek için 'YAŞAMIN ORTA YERİ' başlık
şiirimi okuyarak sözlerimi sonlandırıyorum.

YAŞAMIN ORTA YERİ

değiştirmek için
yeterince çaba harcanmamış hayat
zamanın bağrından kopup parçalandık
dokularım / acılı bağlantılarımda dolaşıyor
sessiz çığlıklar saklı / gözyaşlarımda

yaşam denize karışan bir ırmaktır
ve sayılı günler toplamıdır ömür

dünden mirastı mutsuzluk
yarın kaygılı ve öfkeli

yarım bir şeyler bırakan içimizde / kırık
işlenmemiş suçların acılı imdat çığlıklarında
yalan kahkahaydı kör kuyudan yükselen
_____ giden gitti
________çağla talanı

ömrümün kalan kısmı / kaç menzil acaba
düşlerimin çıkmazında bilinmezlik
bir de bulsam yaşamın orta yerini
_____sevgi filizleri
_______ayaz vurgunu