Senden ayrı düştüğümden beri,
beni, avutamıyor artık, o süslü rüyalar.
okudum seni, bir ömür, yaprak yaprak,
sonunda tükendik,ben ve sararmış sayfalar.
Yeşeren,umut çiçeğimdin,
gönlümde, seni, her mevsim yaşatan.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta