Keskin bir oktu gözlerin
Ömrü bir günde anlatan
Sessizliğin haykırışı
yoldaş olduğu sokak
Diz çöktüm önünde
Eğildim parmak uçlarına doğru
Utanan gözlerin içinde
Güneşi giydirdim küçücük bedenine
Ayağı ısınırken üşüyen yüreğim
Hissettim !
en derin yerinde karanlığı
Ağlayan bebeğin gözlerinde
Yolumu kesen anne yüreği
Çıkageldi yıkıntılar içinden
Bir ses karanlığı parçalayan
Duydum ki yeryüzünün acı sesi
İçinde insanlığın çaresizliği
Şahitti kimsesiz bakışlarına
Bahardı gözlerin
ışıltısı sönmeyecek
insanlık ölmedikçe
Sinan Gürbüz
21.04.2023
Sinan Gürbüz 2
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 00:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!