Oktay Avcı Şiirleri - Şair Oktay Avcı

Salkım saçak dağlarımda ülkemin
Kelebek sandım, uçan kuş sandım
Bende seni
Kaymakam bahçesinde
Açacak sandım,
Bende seni

Biri bağır bağır bağırıyor
Bu ses insanlardan
Analardan geliyor
Onlar sağır
Onlar sağır
Kime bağırıyorlar

Ve bir gün bir insan daha öldürdüm
Bir insan büyüklüğündeydi katlettiğim
Bir gazeteci
Bir yazar
Bir araştırmacı
Bir düşünür

Sevinçler paylaştıkça çoğalır
Acılar saklandıkça azalır.

ÖGRETMENİM Öğretiyorsun bana bilmem gerekeni veriyorsun bana almam gerekeni seviyorsun beni sevmesemde seni sana çok şey borçluyuz Öğretmenim.bir an düşünmek istesem seni dalırım tatlı güzel hayallere düşünüp anlayabilsem bana yaptıklarını.kulun kölen olurdum.Öğretmenim.sen senin olan herşeyi sevgini şevkatini bilgini, hiç çekinmeden veriyorsun herşeyini.öğretmenim.herkesin memleketi mekanı var senin buda yok öğretmenim ilden ile dolaşırsın hep birşeyler vermek için canım Öğretmenim

Seni hangi çiçekten kopardılar
hangi ağaca yapıştırdılar
Hangi dalın meyvesisi
Kırmızı açmışsın
Bu dal mavi yapraklı
Mavi olmalıydı bu ağacın da meyvesi

Öp beni gülüm
Sen öptükçe ben çogalırım
Okşadıkça büyürüm
Sayım artar sevildikçe
Boyum uzar kilolanırım
Öpbeni güzelim

Koş çocuk koş
Hadi bekletme umutlarını
Bekletme özlemlerini
Onlar bekletilecek aksatılacak işler değil
Hadi bütün hızıyla koşgücünün
Şimşekler arkanda kalsın

Yenilmek denmez ona
Yok olmak
Unutulmak da
Sakladılar seni
Üstünü örttüler
Gün doğmadan

Sadece bu günleri yaşarsak
Yarınlar hesap sorar