Oktay'a Şiiri - Necdet Uçan

kuş ürkekliğinde
masum ve çocuksu
tanıdım seni
tertemiz bakışlı, çekingen

boğuşurken
hayatın azgın dalgalarıyla,
titrek ama bir o kadar da yürekliydin
dalgaların nereye sürükleyeceğinin bilinmezliği ile

çocuk duyarlılığı ile
gurbete erken başladığın gibi
özlemi de acıyı da erken tattın be kardeşim
ve zamansız

o kocaman, kömür rengi gözlerindeki mahcubiyet
esmer teninde
bir de o iri cüssenden beklenmeyen korkaklığın var ya
işte seni tanımın.

anne karnındaki bebek gibi yatışın
bunalımlı günlerinde
borsayı günlük takibin çaresiz, geçmişe inat
yaşama sevincini yitirmeden

göbeğini kendin kestin çoğu kez
bazen uzun, bazen kısa
bazen eğri, bazen doğru.
ama olsun, makas senin elindeydi ya

kardeş yakınlığında hissettim hep
yaşanırken hayatlarımız,
samimi ve sıcak
beklentisiz sevgini sevdim karşılıksız, ve çıkarsız.

tattın, yokluğu iliklerine kadar
varlığı tattığın gibi
yalnızlığı yaşadın,tek başına
çıkmayı bildin derin kuyulardan, zorlukları aşarak

doğruluğun, kaygısızca güven verir
lakin,
bir tuttuğun takımı, bir de içtiğin sigarayı sevmedim
seni de beni de herkes gibi yıpratan.

Haziran 2013 Balıkesir