Gözlerin diyorum...
Hangi karanlığa umut ışığı diye verildide,
Evreni böyle aydınlatırsın..
Saçların hangi baharın bağrından koptuda.
böyle kırlardaki güzel çiçekleri andırırsın...
Gülüşün var bide cann...
Dudaklarına yakışmadı kimsenin böyle..
Tebsümlerin evrene faydalı yağmur gibi,
sağanak sağanak huzur yağıyorsun yüreğime cannn....
Bi çare sığındım kalbine,öksüzlüğü kimsesizlik sanırdım...
öksüzlük sensizlikmiş cann sensizlik.
Sen geldikten sonra yeşerdi gönül bahçemdeki Anemonlar..
Güzelliğinin tarifini araştırdığım kitaplarda bulamadım,
Ne sana benzeyen bir çiçek vardı.
Nede bendeki ihtişamını anlatan,bir gök kuşağı belirmiş gök yüzünde..
Ne bir yağmur yağmış, sen gibi düşünce toprağa huzur koksun...
Ne bir dolunay yükselmiş, sen gibi içimi, hayatımı, aydınlatsın..
Ölmek neysede yaşamak senmişsin cannn senn sadece sennn.....
Kayıt Tarihi : 7.8.2023 13:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!