Öksüzlük Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

öksüzlük

yüzümde öksüzleşti gözlerim
okunaksız bakıyordum
aşkı sakladığımı sanıyorsun dibinde
sakladığım oysa birbirimizden azaldığımızdı
gözlerim iz di artık
yarına gamze kalacak kadardı
çünkü her şeyim sende kaldı
öylesi kendimden çıkmıştım sana
gözlerimde kalansa son bakışlarımdı
gerisi öksüzlük
hele de unutmuşsam kullanmasını
bir poyraz yalnızlığı
yolu ele alayım derken
yol beni ele geçirdi..