Evimiz kaldı memlekette
'Bende bir resmi var yarısı yırtık'
Bir de
Buruk acı...
Önce temelleri çürüdü evimizin
Sonra bacası devrildi
Camı kırıldı pencerelerinin
Daha sonra çerçeveleri yamulup açık kaldı kucak açmış kol gibi
Boş kucak gibi…
Sonra çocukları dağıldı evimizin birer birer
İnsanı gam, duvarı nem yıkarmış
Şimdi viran evimiz bekliyor
Ortalığa döş açmış bomboş pencereleriyle
Ne gelen var, ne giden…
Sadece 'bende bir resmi var yarısı yırtık'
Bir de
buruk acı...
Kayıt Tarihi : 13.8.2006 18:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Hanımoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/13/oksuz-yuva.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)