Öksüz'üm Şiiri - Dilara Erciyas

Anne! Duyuyor musun beni anne?
Neden yaslıyamıyorum başımı omzuna?
Neden ağlayamıyorum sarılıp boynuna?
Anne! Anne gel bas beni bağrına,
Gel al beni kucağına,
Öp doyasıya,
Bırakma beni anne!

Fısılda kulağıma sevgi dolu sesinle,
Isıtsana sende beni sımsıcak nefesinle,
Ben kime sarılayım,kimi koklayayım?
Kimin ellerini öpüp alnıma koyayım?
Kim kokar senin gibi anne!
Kim bakar bana aşk dolu gözlerle?
Muhtacım hala sevgine,
Niye gittin?
Niye terkettin beni anne!

Toprağına sarılıyorum hasretinle
İçime çekiyorum en güzel kokuyu
Göz yaşlarımla suluyorum hergün
Sende duyuyor musun,
Öpüyor musun beni?
Sen hiç özlemiyor musun anne!

Yine mezarının başında,
Yine öksüz, yine boynu bükük,
Hep derdinya saçımı okşayıp;
'Büyüde adam ol yavrum' diye
Büyüdüm adam oldum anne,
Büyüdüm adam oldum.
Övünüyor musun benimle?
Gurur duyuyor musun hergün?

Herşeyim tam tamam da
Bir sen yoksun
Bir en büyük parçam yok
Bir bana canından can veren
En değerli parçam 'annem' yok...!