Öksüz Sevdam Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Sanki daha dün gibi yanımdasın
Hani sen gittin ya
Bilki sevda gözlüm
Aşkım öksüz
Sevdam öksüz
Ruhum öksüz
Bedenim öksüz
Her şeyden önemlisi
kendim öksüz kaldım
Ahhhh ulan acımasız hayat
Öksüz kalmak
Yetim kalmak nede çok zormuş
Arkandan ağlayanın
Arkandan soranın
Arkandan elle sallayanın
Arkandan gözyaşı dökenin
Arkandan uğurlarolsun diyenin
Arkandan bir tas su bile dökenin olmayışı
Nede çok zormuş meğer
Birde sokakta öksüz kalmak var
Birde bu şehirde öksüz kalmak var
Birde evde öksüz kalmak var
Yemeği paylacağın
Beraber çay içip laflıyacağın
Soğuk bir kış gününde
Ona soba yakacağın
Üşümüşse üstüne battaniye atacağın
İki tabak kuru fasulye
Bir baş soğanı ikiye böleceğin
Kimsenin olmadığı öksüz bir ev
Yetim kalmış yataklar
Öksüz kalmış odalar
Öksüz kalmış iskemle
İkimizin nefesi odayı nede güzel ısıtırdı
Penceredeki camlar buğulanırdı
İşaret parmaklarımızla camlara yazardık
Öksüz ve yetim kalmayalım
Sevda dan
Aşktan
Yaşam dan
Hayat tan diye
Gel görki öksüz kalmak varmış
Yetim kalmak varmış
Ben öksüzlüğümü
Ben yetimliğimi
Duvarda asılı resminle
Her gece rüyalarıma gelişinle
Yenmeye çalışıyorum
Eyyy öksüz yüreğim
Dayan ki hamken pişesin
Dayanki yaşama tutunasın
Dayanki sevdalanmayanlar
Senden ibret alsın
Dayan öksüz sevdam
Dayan öksüz yüreğim
Dayan........