Öksüz Özüm Şiiri - Halil Ömer Keskin

Bu gün güneş doğmuyor şafak neden sökmüyor?
Yıldızlar pus içinde göğün rengi kapkara
Yağmur yüklü bulutlar niçin rahmet dökmüyor?
Hüzün ırmaklarında yıkanan gönlüm kara

İlhamın kapısını özlem perisi açmış
Yazılmamış dizeyi geçmişe doğru saçmış
Şairin can yoldaşı çayın buğusu kaçmış
Onca yaşanmış olan tartıda sıfır dara

Bahar günü buzullar volkan içinde kalmış
Erimek ne kelime taş kesilmeye dalmış
Gönlümde huzur kayıp söyle onu kim çalmış?
Yol uzayıp duruyor, tren varmıyor gara

Amaçsız özentisiz yürüyorum yollarda
Baharın ulakları dans ederken dallarda
Yeni doğmuş kedicik taşınırken kollarda
Bir yudum sevilmişlik uçup gitmiş ne ara?

Ufkun ötelerine dalıp giderken gözüm
Karşılıksız sevgini ararken öksüz özüm
Çapraz sorguda beynim bulmuyor buna çözüm
İyileşeceğine büyüyor derin yara

Bayram günüymüş bugün, heyecanla beklenen
Ziyaret listesine sevilenler eklenen
İkramların güzeli misafire saklanan
Sabiyi sevindiren, şekerle harçlık para

Bu sensiz geçirdiğim ilk bayram Beyhan Sultan
Yokluğunun acısı büyüyor her geçen an
Lav sızarken gönlümden dayanmıyor buna can
Zaman çare olmuyor, benzin döküyor hâra

Halil Ömer KESKİN 01.04.2025