Öksüz Ölürüm Şiiri - Bahattin Tonbul

Ömrümün sonunda kaldım yalınız
Ben yarden uzakta, onsuz gelirim
Ne baharım kaldı, nede yazımız
Kimsecikler yoktur, öksüz ölürüm

Güneş yine doğdu, yarsiz ve sizsiz
Yüreğim kan ağlar, ruhum çok sessiz
Yıldıza baktıkça, akışı yersiz
Kimsecikler yoktur, öksüz ölürüm

İhtiyarladım ben, çaresiz kaldım
Geceyigündüze, takibe saldım
Vakit geldi geçti, umudu aldım
Kimsecikler yoktur, öksüz ölürüm

Neden erken gittin, söyle be ana
Ne oğlum ne kızım, yetmedi bana
Bacı kardaşdüşman, elveda sana
Kimsecikler yoktur, öksüz ölürüm

Dumanı tütmeyen dağlar görülür
Hayali gölgende, için delinir
Sıcacık kucağa, bu can verilir
Kimsecikler yoktur, öksüz ölürüm

Bahattin aşkına, ne desin felek
Bunca zaman olmuş, istersen gelek
Cennetine girmiş, bekar o melek
Kimsecikler yoktur, öksüz ölürüm
Bahattin Tonbul
9.6.2023