Öksüz Oğlan Şiiri - Mustafa Toga

Babacığım,
Senin değerini,
Anladım ama çok geç.
Üzdüm mü bilmem seni?
Hiç dövmedin ki sen beni.
Kolay değilmiş öksüz olmak
Çok zor imiş seni toprağa koymak.
Sokakta,
Babasıyla konuşanları,
Bazı sarılıp, bazı bağrışanları
Görüp gıpta ediyorum.

Can babacığım, canım babacığım
Yaşasaydın da görseydin evlâtlarının mürüvvetini
Gül yüzlü babacığım.
Dizlerine oturtup,
Okşasaydın saçlarını torunlarının.
Ah babacığım,
Verdin son nefesini, gittin bu fani dünyadan.

Şairin dediği gibi:
“Artık demir almak günü gelmişse zamandan”
“Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan”

Seni de dört kollu bir tabuta koyup
Götürüp, gömdüler kara toprağa.
Elveda babacığım.
Rahat uyu,
Son yolculuğunda.

1971–Kadirli / ADANA