Öksüz Oğlan Şiiri - Ramazan Ateş

İlkbaharda ilk önce açardı öksüz oğlan,
Bazen karlar altında kalırdı öksüz oğlan.
Başını kaldırarak bakardı gökyüzüne,
Öyle güzel açar ki, tozpemdedir rengide.

Çocuktum bilmezdim ve sökerdim tek tek onu,
Hiç canı olmazdı, hemen bükerdi boynunu.
Herkes görsün isterdim gördüğüm güzelliği,
En çok sevdiğim çiçek, öksüz oğlan çiçeği.

Nasıl çıkmış bilmezsin, açar o birden bire,
Sanki cilve yapar o yeşeren çimenlere,
Her yerde biter mi ki, biter mi bilmiyorum,
Bizim köyde biter o, ben onu seviyorum.

Belki başka ismi var, bizde öksüz oğlandır,
Öksüz oğlan çıkmışsa artık bahar yakındır,
Ramazan bak neylesin, o şimdi öksüz ondan,
Burda ne bir çiğdem var nede bir öksüz oğlan.

Enschede/28.11.1997