Bozkırın kekikleri gevenleri arasında
Bir çiçek bitmiş
Öksüz lale
Benim gibi yalnız
Benim gibi çaresiz
İki kader arkadaşı
O ve ben
Bozkır çiçeği öksüz lalem
Boşver garibanım
Boşuna dert yanmayalım
Ne etsek, neyleseler
Kaderimizi değiştiremezler
Biz ağlamaya alıştık
Güldüremezler
Senin ümitlerin de
Benim ümitlerim de
Allaha bağlı
Ağla öksüz lalem
Durmadan ağla…
Kayıt Tarihi : 3.3.2010 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!