Öksüz Kardelen “gönül Gelin” (3) Şiiri - ...

Bu olay için civar köylerden gelen insanlar ortalığı yatıştırdılar ve neyse ki durum daha vahim olmadan yatıştı.
Gönül’ün ablası Nuran'da olayı duyar duymaz soluğu dedesinin evinde aldı. Ağlamaktan başka bir şey de elinden gelmiyordu.
Diğer kardeşlerine sarılan ve ağlamaktan bitkin düşen Nuran ertesi gün evine geri dündü.
Köyde bir barış olmuştu ama şartlı bir barış, o yörelerde kaçan kız ya öldürülür yada evlatlıktan red edilir.
Gönül’ün annesi ve babası yoktu ki reddedilsin.
Fakat amcaları tarafından zaten ele geçseydi en ağır cezaya vurulacaktı.Güçleri sadece yetimlere yettiği aşikardı. Bir alavereyle Gönül’ü öldürecekleri kesindi lakin diğer taraf için durum pek geçerli değildi. İşin ucunda akrabalıkta vardı pekte diş bilenemiyordular, işte adet yerini bulsun veya bak kızları kaçtı sesini çıkarmadılar demesinler diye astıkları astık kestikleri kestikti sözde.
Oğlanla kız köye bir daha dönmeyecekler, sözünü alan amcalar daha sonra yatıştılar.