Öksüz Kalmışım Gurbet Ellerde

Doğuştan kadersizim yüzüm gülmüyor,
Hazan girmiş bağıma bülbül ötmüyor,
Evim yurdum viran bacaları tütmüyor,
Kimsesiz öksüz kalmışım gurbet ellerde,

Güllerim derilmiş bozulmuş bağlarım,
Kabuk bağladı içimde kanlı yaralarım,
Nasıl güleyim artık söyleyin dostlarım,
Kimsesiz öksüz kalmışım gurbet ellerde,

Unutmuş ela gözlerini sevdiğim dilber,
Düğünü varmış yakında verdiler haber,
Acılarım yetiyordu buda oldu tuz biber,
Kimsesiz öksüz kalmışım gurbet ellerde,

Ne kol koydun ne kanat kırdın be dünya,
Sevdiğimi alıp sefalar sürecektim gü´ya,
Ne ettimde bunca çileyi bana kıldın reva,
Kimsesiz öksüz kalmışım gurbet ellerde,

Ne acı gariplik çekilmez gurbet ellerde,
Ağlarsın ellerin eğlenip güldüğü yerde,
Hayatla ölümün arasında ince bir perde,
Kimsesiz öksüz kalmışım gurbet ellerde,

Ağlamak istersin tükenir gözlerinde yaş,
Çekilmez ağırdır bedene sevdalı bir baş,
Kor gibi yakar eritir insanı yavaş yavaş,
Kimsesiz öksüz kalmışım gurbet ellerde,

Hasta düşsen kimse gelip sormaz halini,
Ölsen kimse cenazene gelip tutmaz salını,
Kimse gelip ziyaret etmez garip mezarını,
Kimsesiz öksüz kalmışım gurbet ellerde.