Güneş ayrı batıyor bu gün
Ben yine öksüz kaldım gün batımına
Giden günler ömürden çaldıklarıyla
Belki de mutlu yaşamın azalmasına
Bırakıp giderken akşam vakti benimle
Kendime olan herşeyim ben de
Sen den kalan olmadıkça
Kandırmak boşuna öksüzlüğümü
Beraberken yokken varken
Çelişkiler içinde son günlerim
Yanımdasın biliyorum ama yoksun
Bende yokum biliyorum söylemesen de
Bugün öksüz kalan ben yarın sen
Günler birliktesiz geçse de
Elbet birlikte de yaşanacak günler ve geceler
Ama hep sen de....
10.05.2004
Erol ŞenKayıt Tarihi : 10.5.2004 18:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/10/oksuz-kaldim-yine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!