Öksüz kaldı karanlıklar

Öksüz kaldı karanlıklar,
Sensiz, yalnızlıklar sarar her yanı.
Gökyüzü soluk, yıldızlar donmuş,
Gözlerimde yalnızlığın izleri.

Bir zamanlar seninle parlıyordu gece,
Ay yoldaşımızdı, yıldızlar bize şahit.
Şimdi sessizlik hüküm sürüyor,
Sensizlikle dolup taşıyor her an.

Gözlerimde yıldızların yasını taşıyorum,
Gecenin kuytularında kaybolmuşum.
Anıların izleri yüreğimde,
Sensizliğin soğuk rüzgarlarıyla titriyorum.

Bir zamanlar aşkın sıcaklığıydı beni aydınlatan,
Şimdi soğuk, karanlık bir gökyüzüne baktığım.
Öksüz kaldı gece, yıldızlar suskun,
Sensizlikle dolu, içimde yankılanan bir hüzün.

Belki de döner diye beklerim,
Gökyüzüne bakar, yıldızlara sorarım.
Ama sessizlik içimde çoğalır,
Öksüz kaldı karanlıklar, sensiz.