Öksüz Kalacağım Şiiri - İbrahim Sağır

Ey ruhumun en mahrem sırlarının aynası,
Ömür boyu sürecek ızdırabımın yası.

Kara bahtımın bana kurduğu tuzak sensin,
Sana en yakın benken, bana en uzak sensin.

Günler akıp gidiyor visaline ermeden,
Hayatım tükeniyor bağından gül dermeden.

Bu hüsran tufanları felaket habercisi,
Başımdan eksilmiyor keder dağının sisi.

İçime hüznü çöktü gideceğin günlerin,
Bu şehir boş kalacak nasıl dolacak yerin.

Bir yetim çocuk gibi sızlayacak yüreğim,
Mezarımı eşecek yavaş yavaş küreğim.

Ölü diri arası bir hale düşeceğim,
Ben burada derdimi kimle bölüşeceğim.

İçimde bir yangın bu ayrılık düşüncesi,
Çınlıyor kulağımda bir hazin hasret sesi.

Hâlâ beklemekteyim seveceğin zamanı,
Dağılmadı gitti şu belirsizlik dumanı.

Duyguları canlanır kalbimde emellerin,
Yalnız sana bağlıyım yârı olmam ellerin.

Gideceğin günlere daha ne kaldı Şurda,
Seni benden ayırmaz yollar uzaklaşır da.

23-08-2006