“ÖKSÜZ GÜL”ÜN
ÖYKÜSÜ
01
İnsanlar vahşiydi, birbirin yerdi
Kızlardan utanır, kuma gömerdi
İçki, faiz, zina, her günah vardı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla