Anasız, babasız öksüz çocuklar
Boyunları bükük mahzun bakarlar
Kırmayın dalını çabuk kururlar
Sahipsiz, kimsesiz, öksüz çocuklar
Fersiz gözleriyle sevgiyi arar
Ana kucağına hasrettir onlar
Kimi sokaklarda, köprü altında
Sahipsiz, kimsesiz, öksüz çocuklar
Sıcak yuva için hep ağlıyorlar
Uzanan her ele bel bağlıyorlar
Değirmenci derki, bizimdir onlar
Sahipsiz, kimsesiz, öksüz çocuklar
Kayıt Tarihi : 8.4.2020 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!